مکرمه صدیق - زخم‌های آن‌چه زنان در دور اول حکومت طالبان در افغانستان تجربه کردند، هنوز التیام نیافته بود، که ظهور مجدد طالبان گویی چنگی بر آن زخم‌های کهنه شد.
در پی انعکاس شوک غالب زنان در سراسر دنیا جمله سخنگوی طالبان در سیاست این‌حکومت بر مبنی شریعت برای زنان، بسیار قابل تامل است و بلافاصله این سوال پیش‌می‌آید، کدام شریعت؟! این شریعت بیست سال پیش‌امتحانش را با این‌گروه و نگرشش به زن پس‌داده است. شریعت هم پوششی شده است تا هر کس کج‌فهمی، جهالت و بعضا انحرافات بینشی خود را در پشت آن پنهان کند و این‌گونه عمل خود را مشروعیت ببخشد.
در کشمکش بین شریعت طالبانی برای زنان و اعتقاد به بیست سال غرب‌زدگی بعد از دور اول طالبان، باز هم زنان قربانی افراط و تفریط نگرش‌هایی خواهند شد که بیشترین هزینه را بر کرامت و جایگاه آنان تحمیل می‌کند.