سی ان ان در نوشتاری تحلیلی درباره تاثیر تحولات جاری میان فلسطین و رژیم اسرائیل می نویسد :  بنیامین نتانیاهو در بیش از سه دهه حضور خود در سیاست، تقریباً به اندازه پیروزی در انتخابات نام مستعار به خود اختصاص داده است.

جادوگر به دلیل توانایی عجیبش در  پیروزی در لحظه ای که همه گمان می کردند شکست او قطعی شده است. شاه بی بی به خاطر ماندن در صدر سیاست اسرائیل بیش از هر کس دیگری.  یکی از نام های مستعار قدیمی او هم بی بی است که الزاما محبت آمیز نیست.
 
اما نام دیگری هم به او داده شده که شخص نتانیاهو بیش از همه از آن لذت برده بود: آقای امنیت. اکنون این عنوان بیش از سایر اسامی داده شده به نتانیاهو از معنی تهی شده چرا که مهمترین پرسشی که این روزها مطرح می شود این است که او چگونه دچار چنین اشتباهی شد؟

هنوز مشخص نیست که چگونه بیش از 1000 نیروی حماس توانستند اسرائیل را با چنین غافلگیری مرگبار ویرانگری تحت تاثیر قرار دهند و  همانطور که  اسحاق هرتزوگ نوشت:  تعداد بیشتری از یهودیان را در یک روز نسبت به هر زمان دیگری  بکشند.

در حال حاضر، مخالفان نتانیاهو خواستار کناره گیری نتانیاهو نیستند. یائیر لاپید، نخست وزیر سابق که اکنون رهبر اپوزیسیون است، گفت: «اکنون با اینکه چه کسی مقصر است یا چرا ما شگفت زده شدیم، کار ندارم. زمانش نیست، مکانش نیست.» اما آن زمان و مکان خواهد آمد.

در واقع، به گفته آمیت سگال، مفسر ارشد سیاسی کانال 12 اسرائیل، اگر نخست‌وزیری بی‌بی از این جنگ جان سالم به در ببرد، شگفت‌انگیز است. او به CNN گفت: «این یک تحول  بی سابقه خواهد بود . تاریخ اسرائیل به ما آموخته است که هر شگفتی و بحران منجر به فروپاشی دولت ها می شود. این مورد در سال 1973 [پس از جنگ یوم کیپور] با گلدا مایر، در سال 1982 با مناخیم بگین در جنگ اول لبنان و در سال 2006 با ایهود اولمرت در جنگ دوم لبنان اتفاق افتاد.  ساعت برای نتانیاهو هم در حال تیک تیک است.»

تاریخ مطمئناً معیار خوبی برای مقایسه است:  آخرین باری که اطلاعات اسرائیل چنین شکستی را تجربه کرد و این میزان تلفات داد تقریباً 50 سال پیش بود ، روزی که مصر و سوریه در یوم کیپور به اسرائیل حمله کردند.

یوهانان پلسنر، رئیس موسسه دموکراسی اسرائیل درباره آن جنگ می گوید: این جنگی بود که از نوعی منطق هنجارها و قوانین پیروی می کرد.  ما چند سال بعد، با حمایت اکثریت کنست، با رئیس جمهور [مصر] سادات مذاکره کردیم. ما برای صلح با حماس مذاکره نمی کنیم. این یک بازی کاملاً متفاوت با توپ است.  البته  نوعی مذاکره – احتمالاً از طریق واسطه هایی مانند مصر – اجتناب ناپذیر است.

منبع: جماران